Ζέτα Μακρυπούλια: Η φωτογράφιση για το Celebrity και η ζωή με τον Χατζηγιάννη

H Zέτα Μακρυπούλια, παρά την κρίση στα media, παραμένει στο προσκήνιο ακόμα, έχει μια μακροχρόνια... σχέση συνεργασίας με τη Raxevsky -που αποδεικνύεται και με τη νέα συλλογή που λανσάρει πλέον με το όνομά της- συμμετέχει στη θεατρική παράσταση «Τα βαφτίσια», ενώ το χειμώνα θα την απολαύσουμε και στην πολυδιαφημισμένη παράσταση «Μερικοί το προτιμούν καυτό». Εμείς σίγουρα την προτιμούμε όπως είναι στη συνέντευξη που ακολουθεί.
Προσιτή και λίαν αποκαλυπτική!

Άμεσα και έμμεσα επαγγελματικά σου σχέδια έχεις αυτόν τον καιρό;

Ξεκινάω μια περιοδεία ανά την ελληνική επικράτεια με την κωμωδία του Νίκου Μουτσινά και της Τζένης Διαγούπη «Τα βαφτίσια», η οποία είχε ξεκινήσει ήδη από το χειμώνα. Θα είμαστε ακριβώς ο ίδιος θίασος πλην του Αργύρη Αγγέλου, τη θέση του οποίου θα πάρει η Θανάσης Αλευράς. Θα πραγματοποιήσουμε περίπου 35 παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα και αμέσως μετά επιστρέφω για να ξεκινήσω πρόβες για την παράσταση «Μερικοί το προτιμούν καυτό» που θα σκηνοθετήσει ο Σταμάτης Φασουλής.

Πόσο απαιτητικός θεωρείς ότι θα είναι για σένα αυτός ο ρόλος που ενσάρκωσε η αξεπέραστη Μέριλιν Μονρό;

Με αγχώνει θα έλεγα, δεν τον αφήνω όμως να με κυριεύσει, γιατί μου αρέσει πάρα πολύ, οπότε προτιμώ να λειτουργήσω με τον ενθουσιασμό που έχω παρά με φόβο.

Πολλοί θεωρούν ότι με ό,τι καταπιάνεσαι έχει δεδομένη επιτυχία. Αυτό πόσο σε αγχώνει;

Δεν το σκέφτομαι καθόλου έτσι. Δεν θεωρώ ότι έχω το άγγιγμα του Μίδα, δηλαδή. Γιατί αυτό υποδηλώνει και παραίτηση. Εγώ δουλεύω πάρα πολύ για οτιδήποτε αναλαμβάνω. 

Θεωρώ πως κάθε γνωστό πρόσωπο χτίζει έστω και υποσυνείδητα μια στρατηγική ως προς το πώς θα καταφέρει να διαφυλάξει/προφυλάξει την προσωπική του ζωή. Η δική σου πιστεύεις ήταν επιτυχημένη όλα αυτά τα χρόνια;

Ξεκίνησα σε αυτή τη δουλειά από πολύ μικρή ηλικία, εντελώς αθώα. Αργότερα, μεγαλώνοντας, θέλοντας και μη, ίσως να δημιούργησα μια τέτοια στρατηγική λόγω του ότι έβλεπα πως υπήρχε μια υπερέκθεση την οποία δεν μπορούσα να ορίσω και να ελέγξω.

Το περίεργο ήταν όμως πως εσύ δεν έδινες αφορμές για να λέγονται όσα λέγονταν...

Αυτό είναι όντως ανεξήγητο. Δεν μπορώ να σου απαντήσω σε αυτό πραγματικά. 

Θα αναθεωρούσες όμως για τον τρόπο με τον οποίο παρουσίαζες τη δημόσια εικόνα σου όλα αυτά τα χρόνια; 

Αν είχα το μυαλό που έχω τώρα, θα άλλαζα χιλιάδες πράγματα για να δω πώς είναι και η άλλη πλευρά.

Συχνά ακούμε ότι οι άνθρωποι της showbiz πάσχουν από καταθλίψεις, έχουν ανασφάλειες...

Πολλές...

Εσύ;

Πάρα πολλές.

Πώς τις αντιμετωπίζεις;

Κάνω υπομονή. Τις ζω. Προσπαθώ να δω πώς είναι, πόσο τις αντέχω, πώς αντιδρώ σε αυτές και περιμένω να περάσουν. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ όπως έχω πει τα τελευταία χρόνια η ψυχανάλυση. Φυσικά και με έχουν βοηθήσει και δικοί μου άνθρωποι και η οικογένειά μου, όμως, επειδή είμαι πολύ μοναχικός άνθρωπος, κλείνομαι πολύ και δεν τα μοιράζομαι εύκολα. Δύσκολα καταλαβαίνει ο άλλος τι νιώθω. Αυτό βέβαια είναι μια εσωτερική καταπίεση για την οποία πρέπει να δουλέψει κανείς πολύ για να την αλλάξει.

Ποιο ήταν το αγαπημένο σου τραγούδι του Μιχάλη Χατζηγιάννη πριν τον γνωρίσεις και ποιο πλέον;

Θα έλεγα το «Βυθό», που είναι αναλλοίωτο στο χρόνο και το «Αυτά που θα 'λεγα σε σένα». Μετά τη γνωριμία μας, θα έλεγα ότι είναι «Το παιδί της βροχής».

Σε ποιο πράγμα έχετε απόλυτη ταύτιση, ας πούμε από φαγητό, μουσική, ταινία, οτιδήποτε και σε ποιο δεν ταιριάζετε καθόλου;

Θα σου πω κάτι και μπορεί να μην το πιστέψεις, αλλά έχουμε απόλυτα κοινά σε όλα αυτά που είπες. Στη συμβίωση γενικώς έχουμε πάρα πολλά κοινά. Τώρα εκεί που δεν συμβαδίζουμε πολύ είναι στην τάξη. Εγώ είμαι πιο τακτική.

Θα ήθελες να αφήσεις «παρακαταθήκη» σε αυτή τη ζωή έναν ή μία Μακρυπούλια τζούνιορ;

Εννοείς αν θέλω να κάνω ένα παιδί; Ναι, φυσικά. Πολύ θα το ήθελα. Είναι μια ιδέα με την οποία έχω έρθει κοντά και μου αρέσει. Θα ήθελα όμως να είναι ένας ανεξάρτητος άνθρωπος και να δημιουργήσει κάτι δικό του. Δεν θα ήθελα τα δικά μου στραβά και απωθημένα να τα πάρει το παιδί. Με άλλα λόγια δεν θα ήθελα έναν κλώνο μου.

Περισσότερα στο νέο τεύχος του Celebrity που κυκλοφορεί 

 Πηγή εδώ